Aşk dediğin ya ALLAH'tan gelmeli
ya ALLAH için olmalı
ya da ALLAH'a ulaştırmalı;
yoksa yerle bir olmalı.
Aşk "sevgi" boyutuna ulaşmıyorsa
adı batmalı
Sevgi ki ALLAH'ın varlıkları
yaratmasındaki yegâne gayesi.
Sevgi ki ALLAHU Teâlâ'nın
kullarına yerleştirdiği en güzel hediye.
O'ndan gelen ve ona dönecek olan
en anlamlı duygu
"Saklarım gözümde güzelliğini
Her nereye baksam sen varsın orada.
Gizlerim kalbimde muhabbetini
Koymam yabancıyı sen varsın orada"
İnsan içindeki duygularını kimi zaman kelimelere dökemez; ama duyduklarını yaşar özümser Ben de çocukluğumdan bugüne dilime doladığım bu dörtlükte ilk okuduğum duyguları yaşarım her zaman. Ulaşmayı hayal ettiğim; fakat ulaşamadığım sevgiliye bu dizelerle yalvarmak yakarmak gelir içimden hep en içten yakarışlarla
Onun güzelliği her şeye öyle güzel yansımış ki kocaman bir kâinata taşa toprağa ağaçtan yaprağa kuşlardan güllere canlı cansız her bir şeye
Onu kelimelerle anlatmak mümkün değil. Dünyanın en zengin en güzel kelimelerinde bile öyle yoksun kalır ki cümleler Onu anlatmaya Ancak diz çöküp huzuruna varmak ellerimizi açarak yüreğimizde kanayan sevgi ile en içten en saf dünyadan arınmış duygularla ruhumuzla O'na seslensek de nafile
Çünkü O'nu sevmek sevdikçe sevmek demek Bu gün bir ise yarın bin olması gereken bir sevgidir O'na duyulan sevgi
"Sevgi insanın lezzet aldığı şeye meyletmesidir. Aşk bu meylin her geçen gün artarak devam etmesidir. Aşk insanı maşuk uğrunda her şeyini gözünü kırpmadan feda edecek hâle getirir."
Bir insanın Rabbisini ilk tanıdığı ve bildiği vakitten sonra O'nun için nefes almaya O'nun rızai ilâhîsine ulaşma çabalarına mâna katan ne sanırsınız? Elbette ki O'nu ilk bildiği gün ile aradan geçen zaman içinde yüce bir sevginin oluşmasıdır. Çünkü O'na yönelen ve O'nu zikreden kalp ve dillerin alınan her bir nefesin bir anlamı vardır.
Tüm bunlar kişiye haz vermektedir.
Öyle sıradan bir hâl değildir bu
Abdest almadan önceki hâlimizle; abdest aldıktan sonraki hâlimizin bir olmayışı gibi.
Ya bir de namazı kıldıktan sonraki hâlimiz!...
Hele bir de incelen bir kalp ile tüm ruhumuzla O'na yönelip açtıysak elimizi şükrümüzü sevgi ve saygımızı sunduysak Rabbimize!.. O insan ne hâle gelir Ki artık o öyle bir hâle gelmiştir ki bu dünyada değildir ve ne yerde ne de göktedir.
Ateşler seller alsa da onu hissetmez duymaz; umurunda değildir. Çünkü o Rabbisinin huzurundadır. Yalnız ve yalnız O'nu duymakta O'na seslenmektedir
Alıntı
ya ALLAH için olmalı
ya da ALLAH'a ulaştırmalı;
yoksa yerle bir olmalı.
Aşk "sevgi" boyutuna ulaşmıyorsa
adı batmalı
Sevgi ki
ALLAH'ın varlıkları yaratmasındaki yegâne gayesi.
Sevgi ki ALLAHU Teâlâ'nın
kullarına yerleştirdiği en güzel hediye.
O'ndan gelen ve ona dönecek olan
en anlamlı duygu
"Saklarım gözümde güzelliğini
Her nereye baksam sen varsın orada.
Gizlerim kalbimde muhabbetini
Koymam yabancıyı sen varsın orada"
İnsan içindeki duygularını kimi zaman kelimelere dökemez; ama duyduklarını yaşar
özümser Ben de çocukluğumdan bugüne dilime doladığım bu dörtlükte ilk okuduğum duyguları yaşarım her zaman. Ulaşmayı hayal ettiğim; fakat ulaşamadığım sevgiliye bu dizelerle yalvarmak yakarmak gelir içimden hep en içten yakarışlarlaOnun güzelliği her şeye öyle güzel yansımış ki
kocaman bir kâinata taşa toprağa ağaçtan yaprağa kuşlardan güllere canlı cansız her bir şeyeOnu kelimelerle anlatmak mümkün değil. Dünyanın en zengin
en güzel kelimelerinde bile öyle yoksun kalır ki cümleler Onu anlatmaya Ancak diz çöküp huzuruna varmak ellerimizi açarak yüreğimizde kanayan sevgi ile en içten en saf dünyadan arınmış duygularla ruhumuzla O'na seslensek de nafile Çünkü O'nu sevmek
sevdikçe sevmek demek Bu gün bir ise yarın bin olması gereken bir sevgidir O'na duyulan sevgi "Sevgi
insanın lezzet aldığı şeye meyletmesidir. Aşk bu meylin her geçen gün artarak devam etmesidir. Aşk insanı maşuk uğrunda her şeyini gözünü kırpmadan feda edecek hâle getirir." Bir insanın Rabbisini
ilk tanıdığı ve bildiği vakitten sonra O'nun için nefes almaya O'nun rızai ilâhîsine ulaşma çabalarına mâna katan ne sanırsınız? Elbette ki O'nu ilk bildiği gün ile aradan geçen zaman içinde yüce bir sevginin oluşmasıdır. Çünkü O'na yönelen ve O'nu zikreden kalp ve dillerin alınan her bir nefesin bir anlamı vardır. Tüm bunlar kişiye haz vermektedir.
Öyle sıradan bir hâl değildir bu
Abdest almadan önceki hâlimizle; abdest aldıktan sonraki hâlimizin bir olmayışı gibi.
Ya bir de namazı kıldıktan sonraki hâlimiz!...
Hele bir de incelen bir kalp ile
tüm ruhumuzla O'na yönelip açtıysak elimizi şükrümüzü sevgi ve saygımızı sunduysak Rabbimize!.. O insan ne hâle gelir Ki artık o öyle bir hâle gelmiştir ki bu dünyada değildir ve ne yerde ne de göktedir. Ateşler
seller alsa da onu hissetmez duymaz; umurunda değildir. Çünkü o Rabbisinin huzurundadır. Yalnız ve yalnız O'nu duymakta O'na seslenmektedir Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Alakalı yorumlar faydalıdır.