Ey Hakk’ın emriyle dönen kâinat;

Yâ Rab, can özümden ikrâr eyledim;
Eğildim elifin, dalın üstüne!..
Kulunum, bu yolda kârar eyledim;
Ahtım var zamanın, halın üstüne!..

Çile dergâhında uzleti seçtim;
Aşkın mâhkûmuyum, sınandım, geçtim!..
Sevgi pazarında bir tezgâh açtım;
Serdim yüreğimi, yolun üstüne!..

Büyüdü hayretim, umudum, korkum;
Döndü irâdemi, çeviren çarkım.
Sonsuzluk sevdâsı çağrışır aşkım;
Daha ağıt yakmam selin üstüne!..

Okudum ben beni çözüldü sırrım.
Özümle özleşti imânım, sabrım…
İçimde görünmez derindir kahrım;
Dert var mı bu mülkün, malın üstüne?...

Bu tevhît yolunda dert, derman olur;
Ateş güle döner, gülistan olur!..
Cümle âlemlere bir fermân olur;
Gül açmaz bir daha gülün üstüne!..

Gönül, kubbe kubbe zamana inat;
Sırtıma yüklenir bir sonsuz hayat…
Ey Hakk’ın emriyle dönen kâinat;
Var mı başka varlık kulun üstüne?...

Rıfat Araz