İşte geldim efendim, kapına yüz sürmeye,
|
Günah defterlerimi toparlayıp dürmeye.
Tutundum ellerine zulmetten necat için,
Dayandım sözlerine Hakk’a münacat için.
Bıkmış yorulmuştum dünyalık telaşesinden,
Kendime kuvvet buldum, o dupduru sesinden.
Yakalarsam eğer, o nefsimin ensesinden,
İşte o zaman çıkış, şeytanın pençesinden.
Evet, çıkabilirsem senin himmetindendir,
O meşakkatle dolu, ulvi hizmetindendir.
HAFİ bırak çıkmayı, şimdi haline bak sen,
Sultanlar neye yarar, sen kendini bilmezsen.
Abdülhalim HAFİ – Tokat
EY AŞKI GÖNLE NAKŞEDEN
Bu gece başkasın, bir başka tenha
Beter bir matem mi anlatacaksın?
Vuslatsızlık ateşi yakmaktan daha,
Daha başka gönül yangınlarını mı başlatacaksın??
Ne kalır uçuşup bulut olmayan
Gönül tacirine toprak müşteri
Gecemden çaldılar, uykular üryan
Arıyor gözlerim zifiri bir yeri
Ümidin heybesini yaktı yokluğun
Külleri zamanın bittiği yerdedir
Kaldıysa bir tabiri mutluluğun
Duygularıma çizdiğin gülümsememdir
Aslımdan kovuldum, menzilim puslu
Yolum yok ki kervandan beklediğim nedir
Devinir dururum ölüm de kabuslu
Uzletin ıssızlığı hangi gündedir
...
Sabır,yokluk içinde ummaksa vuslatı
Vuslat yokken tahammül neyin nesidir
Zamanın nabzında duyuyorken hayatı
Ölümden korkutan şu saatin sesidir...
Ey aşkı gönle nakşeden sevgili
Bir nakış da kalbime vur,
Hasretin yangın, kavurmaktadır içimi
Ey aşkı gönle nakşeden sultan sevgili
Mehmet MANSUR – Afşin - K.Maraş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Alakalı yorumlar faydalıdır.