En sadık dostsun bana ey kendim!
Acınası halime bir sen el uzatırsın
Sözlerime gönül koymayan sen
benim en sağlam dayanağımsın
En söylenmez itiraflarım dilimdedir sana karşı
En karası yaptıklarımın
Bilirimki yalnız geldim bu dünyaya ve yine yalnız yollanacağım
İfşa etmezsin hiçbir sırrımı
Beyaza boyamaya kalktıkça kararan ruhumu
Yalnız kendimin bildiği günahlarımı
Dört duvar mahsen yaşadığım yılları...
Kederimi üzerine atıpta kaçabileceğim bir sen varsın
Ve ben sana atıpta kaçtım
Gücenmedin halime bilirsin ben yapayalnızım
İçim taşıyor kalemimden
Ve kocaman bir soru işaretidir
memnunluğu kendimin halinden
Ne yar olmuş ne diyar ellerden
Bildiğim kocaman bir hiçmiş bilmediğimin içinden...
Dönüp ardını bana gitmezki kendim
'Ben' tek hece ve biçareyim
Karanlığı yırtar adeta
Sonu olmayan sokaklara atıpta kaçmaz
Tutar elimden kendince
Ucuma kibrit çakıpta yakmaz...
alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Alakalı yorumlar faydalıdır.