Bir Avuç Toprak
Gül bitirmek için toprak olmalı,
İnsan yetiştirmek için toprak olmalı,
Cennet ehli olmak için yine toprak olmalı,
Toprak olmak istiyorum Allah’ım.
İnsanlar beni gördükleri zaman,
Topraktan gelip yine toprağa gideceklerini hatırlasınlar...
Ve her gidişin Sana olduğunu bilsinler.
Güller bitsin üzerimde ve yükselsinler göğe doğru...
Bülbüller şükrederek şakısınlar seher vakitleri,
Güllerin koynundan güne merhaba derken...
Sevgi için !
Toprak olmayı istiyorum Allah’ım.
Bir ağaç kollarını benden,sana doğru açsın,
Dua ederken kollarım olsun...
Sonbaharda sarı yaprakları süzülerek üzerime düşsün ,
benimle toprak olmak için,
“Ben” olmak için...
Toprak olmak istiyorum Allah’ım.
Kışın kar örtsün üzerimi,
Yalnız kalayım kendimle...
Sonra içime ilham ettiğin kardelenlerle Sana doğru yöneleyim.
(ki duruşumda Sana doğrudur)
Kardelenlerim baharı müjdelesin insanlara...
Umut için...
Toprak olmayı istiyorum Allah’ım.
Bahar’da... Yeni güller için, gül olurmu hiç bülbülsüz;
Bülbül için bahar gelirmi yağmursuz;
“Yağmur” için, yağmur yağarmı duasız;
Dua için ve hiçbir şey olmaz rızansız;
Rızan için...
Toprak olmayı istiyorum Allah’ım.
Bir söğüt fidanı dursun ilkin üzerimde...
Sonra söğüt fidanının duası bir küçük ağaçcık...
Ve bir gün söğüdümün gölgesinde dinlensin dünya...
Ve bir millet uyansın;
Utangaç, başı yerde,
gönlü fezanın derinliklerinde
ve söğüdümün gölgesinde Senin davan için
Davan ki davamdır...
Toprak olmak istiyorum Allah’ım.
Yanında Kevser pınarları aksın şırıl şırıl,
Bende Kevser selinde coşmuş ve Sana doğru yönelmiş bir avuç toprak.
Cennetinde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Alakalı yorumlar faydalıdır.