Ebu Yakup Nehrecuri anlatıyor:
"Mekke'de fakirin biri bir dinar getirip, Ben yarın öleceğim, bu dinarın yarısı ile yıka ve kefenle, yarısı ile de kabrimi hazırla dedi.
İçimden "bu gencin aklından sorunu var galiba, Hicaz fakirliğinin üzüntüsü ile iç sıkıntısından böyle söyler dedim".Sonra dinarı alıp sakladım.Ertesi gün, gelip tavaf yapmaya başladı.Ardından bir köşeye çekilde yere uzandı.Kendi kendime, "ölmeye gidiyor heralde" dedim.Yanına vardım kımıldattım, öldüğünü gördüm.Sonra vasiyeti üzere defnettim.
"La." sız Ölüm!
Ebu'l Hasan Müzeyyin anlatıyor:" Can çekişirken Ebu Yakup Nehrecuri'ye "La ilahe ill de" dedim.Tebessüm ederek, -Beni mi istiyorsun?Ölümün zevkini tatmayan, ölümü ve hayatı yaratanın izzetine yemin ederim ki, şimdi benimle O'nun arasında izzet hicabından başka bir şey yoktur.Dedi ve o anda öldü"
Müzeyyin b olayı hatırladığı her defasında ağlar ve sakalını tutup, "Benim gibi faydasız biri nasıl olur da ALLAH'ın evliyasına kelime-i şehadet telkin eder" derdi.
Ebu Osman Hiri demiş ki:
"Ebu Hafsa ölmek üzere iken; bize ne öğüt verirsin dediler.
Dedi ki;Konuşmaya gücüm yok.Sonra kendisine bir miktar güç müşahede edip halini görünce ona "Söyle de senden rivayet edeyim" dedim.O da,
"İşlenen günahlara bütün kalbinizle kırgın olunuz dedi".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Alakalı yorumlar faydalıdır.