6 Mayıs 2011 Cuma

Deniz

Deniz


Kabarıyor deniz.
Sıfır olduğunu unutarak kabarıyor.
Tüm mahremiyetleri içinde saklamanın verdiği gururla kabarıyor. Sonra kibrini vuruyor kayalara.
Kayaların yüzü kararıyor.

Deniz anlamıyor nereden geldiğini bu siyahlığın.
Suçu kayalara atıyor. Taşıyamıyor bu yükü ve parça parça oluyor kayalar.
Kopan parçalar tam içine, böğrüne saplanıyor denizin.
Kükrüyor deniz ve içindeki tüm kini kusuyor yüzeyine.
Kayganlığını yitiriyor deniz ve yüzemiyor gemiler.
Tüm bu kibrine bir cevap, martılar saplanıyor denizin bağrına ve son bir kükreyişle çalkalanıyor.
Sonra susuyor deniz.
Yazar : H.Kübra

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Alakalı yorumlar faydalıdır.

Öne Çıkan Yayın

Esmaul husnadan anladiklarimiz

Esmaul husnadan anladiklarimiz ne kadardır bi soralim kendimize oysa rabbimizi tanimanin o nun fiil ve uzerimizdeki tasarrufunu bilmenin...