Allah’ı anıp gözyaşı döken

Ağla derviş Yunus ağla

Sen gönlünü hakka bağla

Ağlar isen haline ağla

Elden vefa yoğa benzer.

Ebu Hureyre radıyallahu  anh'den rivayetle Resulullah sallallahu aleyhi ve selem şöyle buyurdu: " Allah korkusuyla gözyaşı döken kişi, sağılmış süt  memeye dönmedikçe cehenneme girmez. ihad tozu ile cehennem dumanı asla bir araya gelmez." (Tirmizi, Fezailü-l Cihad 8; Nesai, Cihad 8) Allah korkusundan dolayı ağlamak kişiyi cehennemden kurtarıyor. Öyle ki sağılan sütün memeye tekrar dönmesinin imkânsızlığı gibi ağlayanda cehenneme gitmeyecek demek. Ağlayabilmek… Asıl mesele o…Yine Efendimiz aleyhisselatü vesselam şöyle buyuruyor: " Allah katında hiçbir şey, iki damla ve iki izden daha sevimli değildir: Allah korkusuyla akıtılan gözyaşı damlası  ve Allah yolunda dökülen kandamlası. İki iz ise, Allah yolunda çarpışırken alınan yara izi ve Allah'ın emrettiği farzlardan birini yerine getirmekten kalan kulluk  izidir." (Tirmizi, Fezilü-l Cihad 26) Üzerimizde bu izlerden var mı? Veya yarın huzura sunabileceğimiz iki damla gözyaşımız var mı?

Gecesi karanlık olanın gündüzü bir türlü aydınlanmıyor. Sahabe efendilerimiz geceleri ibadet ve gözyaşlarıyla gündüzden daha iyi aydınlatmışlardı. Biz ise gündüzlerimizi bile geceden daha karanlık hale getirdik.

Ukbe b. Amir! den (r.a): "Ya Resulallah! Kurtuluş ne iledir? Diye sordum. Buyurdu ki: "Diline sahip ol, evin seni sıkmasın ( lüzumsuz yere evinden çıkma) ve günahların için ağla." (Tirmizi, Ahmed)

Bir hadis-i şerifte de şöyle buyuruluyor: Arşın gölgesinde gölgelenecek yedi sınıftan biriside tenhada Allah’ı anıp gözyaşı döken kişidir. (Buhari, Ezan 36; Müslim, Zekat 91) Değerli okuyucu, bir gün bir tenha yere çekilir titrek eller, yanık bir yürekle Allah'ın huzurunda gözyaşı dökersen bir damlası da bu satırları yazan günahkâr için olsun. Ya Rabbi ağlayan göz, senden korkan kalp, zikreden bir dil nasip eyle bizlere. Allah'a emanet olun.