Düşün

Düşün

Neler anlatıyor, bir bilsen eğer,
Hazanda sararıp savrulan yaprak.
İbretle baksana kimleri bekler,
Üstünde gezdiğin şu kara toprak.
Yılları bölmüşler bak mevsim mevsim, İlkbahar, sonbahar, yaz ve kış diye.
İnsana güç verir sebat ve azim,
Yılma ha yolumuz hep yokuş diye.
Yüce dağ başına uzanan yollar, Kıvrım kıvrım gider hem de yokuştur.
Zirvelerde neden her zaman kar var,
Bazen o manzara bahardan hoştur.
Kaç bahar yaşadın, kaç mevsim geçti?
Saydın mı yılları ey gafil gönlüm!
Kaç gönüle girdin, kim kucak açtı?
Neylersin bilmem ki gelince ölüm.
Sanma ki gökteki dumandır, sistir, Onlar rahmet yüklü buluttur bulut.
Zannetme duygular bir kuru histir,
Gönüle güç veren umuttur umut.
Ne yapsam, ne etsem geçecek mevsim, Bir değil, beş değil , binlerce düşün.
Bir varmış, bir yokmuş olacak cismim,     ukbaya hazır ol yoksa işin..  

Zahit Genç